بررسی معیارهای بافت‏شناسی و اسپرم‏سازی بیضه به دنبال تجویز متوتروکسات در موش صحرایی بالغ

Authors

حامد صراطی‏نوری

h serati nouri میرهادی خیاط‏نوری

mh khayat nouri تبریز، خ شریعتی جنوبی، جنب دانشکده پرستاری، کوچه هرمز، پلاک 21/1، کدپستی 5138947187 سید اسماعیل صفوی

se safavi آرش خاکی

a khaki

abstract

زمینه و هدف: متوتروکسات جزء داروهایی است که در شیمی‏درمانی تومورهای مختلف و در درمان بیماری‏های التهابی کاربرد وسیعی دارد. مطالعات نشان داده اند که این دارو بر روی روند ساخت اسپرم و تخمک اثر مهاری داشته و باعث کاهش باروری و تغییرات بافتی مختلف در بیضه حیوانات آزمایشگاهی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تجویز متوتروکسات بر روی معیارهای اسپرم‏سازی در بافت بیضه موش صحرایی بالغ انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به دو گروه تجربی (20 نمونه) و شاهد (20 نمونه) تقسیم شدند. گروه تجربی اول و دوم به ترتیب 14 و 28 روز هر هفته یک بار، داروی متوتروکسات به میزان mg/kg 1 و گروه شاهد اول و دوم نیز مدت 14 و 28 روز هر هفته یک بار، نرمال‏سالین به میزان ml/kg 10 به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. بعد از گذشت زمان‏های ذکر شده، از بافت بیضه نمونه‏گیری شد و پس از تهیه برش‏های بافتی و رنگ‏آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، از نظر بافت‏شناسی و شاخص‏های اسپرم‏سازی شامل: ضریب تمایز لوله ای (tdi) ، ضریب اسپرمیوژنز (si) و ضریب بازسازی (ri) مطالعه شد. داده‏ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک طرفه در سطح معنی‏داری 05/0>p ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: در این تحقیق داروی متوتروکسات اثرات مخربی بر روی بافت بیضه و فرایند اسپرم‏سازی در گروه‏های تحت درمان در مقایسه با گروه شاهد داشت؛ همچنین ضرایب tdi ، si و ri در روز چهاردهم کاهش غیر معنی‏دار و در روز 28 بعد از تجویز دارو نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی‏داری (001/0>p) را نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، تجویز متوتروکسات به مدت 28 روز هر هفته یک بار، باعث کاهش اسپرم‏سازی و شاخص‏های آن در بافت بیضه موش صحرایی می‏شود که ممکن است از طریق کاهش تقسیم سلولی و اثرات سمّی دارو باشد؛ البته اثر این دارو بر روی اسپرم‏سازی و ناباروری انسان نیاز به مطالعات بیشتر دارد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی معیارهای بافت‌شناسی و اسپرم‌سازی بیضه به دنبال تجویز متوتروکسات در موش صحرایی بالغ

  Background and Aim: Methotrexate (MTX) as a chemotherapeutic agent is used for the treatment of a variety of tumors and inflammatory diseases. Different studies have shown that methotrexate has inhibitory effects on oogenesis and spermatogenesis, and causes impair fertility and different pathological changes in testis of laboratory animals. The aim of this study is to investigate the effect o...

full text

بررسی عوارض جانبی تجویز متوتروکسات بر پارامترهای هیستومورفومتریک بیضه در موش صحرایی بالغ

مقدمه: متوترکسات جزء داروهایی است که در شیمی درمانی تومورهای مختلف و در درمان بیماریهای التهابی کاربرد وسیعی دارد. مطالعات نشان داده اند که این دارو روی روند اسپرماتوژنز و اووژنز اثر مهاری داشته و باعث کاهش باروری و تغییرات بافتی مختلف در بیضه حیوانات آزمایشگاهی می شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر تجویز متوترکسات بر روی تغییرات مورفومتری بافت بیضه در موش صحرایی بالغ می باشد. روش کار: در این مطا...

full text

بررسی مرفومتریک بافت بیضه به دنبال تجویز ال-کارنیتین در موش صحرایی دیابتیک مدل استرپتوزوتوسین

Background: Given diabetes mellitus has an adverse effect on spermatogenesis and male fertility, the aim of the present study was to investigate the effect of L-carnitine administration on spermatogenesis and testicular structure in diabetic rats induced with Stereptozotocin. Methods: In this experimental study, fifteen rats were randomly divided into 3 groups: control group was received citra...

full text

بررسی مرفومتریک بافت بیضه به دنبال تجویز ال-کارنیتین در موش صحرایی دیابتیک مدل استرپتوزوتوسین

مقدمه: با توجه به اینکه دیابت اثر سویی بر پدیده اسپرماتوژنز و باروری مرد دارد، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز ال-کارنیتین بر فرایند اسپرماتوژنز و ساختار بیضه موش های صحرایی دیابتیک مدل استرپتوزوتوسین بوده است. روش ها: در این مطالعه تجربی 15 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: گروه اول، گروه کنترل که سیترات بافر را دریافت می کنند؛ گروه تجربی دوم، موش های دیابتیک بودند که روزانه...

full text

مطالعه تغییرات حجمی کلیه به دنبال تجویز متادون و بوپرنورفین با روش کاوالیری در موش صحرایی

Background and Aim: Methadone and buprenorphine are agonist and partial agonist of opioid receptors respectively. Opiates have side effects on various organs specially kidneys. In this study, effects of buprenorphine and methadone on volumetric changes of male rat kidney were investigated. Materials and Methods: In this experimental study, 15 male Wistar rats each weighing 250±15 gr were select...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

جلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۹-۱۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023